=== උඹ එක්ක මං ආගිය හැම තැන් === === පහුකරගෙන එන්නට වෙනවා හැමදාම උදයේම.. ==

.
-අපේ අම්ම ඔයාට කැමති නෑලු..
+ ඇහ්....
( එකපාරටම එයා එහෙම කිවුවම මට කරන්ට් එක වැදුන වගේ දැනුන.. )
- ඔවු අප්පච්චි .. මම එයාට අද එන්න කිවුවෙත් ඒ ගැන කතා කරන්න..
+ හ්ම් ඒකත් එහෙමද ????
( ඒ සැඳෑවේ ගාලු මුවදොර අයිනෙ අප දෙදෙනාගේ සුපුරුද බංකුව මතදී ඈ කියු අරුයු මට අදටත් දෝං කාර දෙයි.... )
මා තවත් තදින් ඇගේ අත අල්ලා ගතිමි.. ඈ ද මාගේ උරහිසට හේත්තු වූවාය..
+ ඇයි අම්ම මොකද දැන් කිය්න්නෙ...
- ඉස්සර කියපු දේම තමයි අප්පච්චි...
+ මොකක්ද මම දුප්පත් කියලද ??
( ඇය මාගේ මුහුණ බැලුවාය.. ඇය හඩන්නීය.. නිසැකයෙන්ම කාරණාව එයම විය යුතුයි.. )
ඇයි මම දැන් මේ ඉන්න ප්‍රමාණය මදිද ????
- අනේ මන් දන්නෙ නෑ අප්පච්චි.. අම්මි හොයන්නෙ කොහොම කෙනේක්ද කියල ??
+ ඇයි ඔයා නෙවේද බදින්නෙ . මට ඔයාගෙ අම්මව එපා ඔයා හිටියම ඇති..
- ඒත අම්මි මට ආදරේ ඇති ඒකයි එහෙම කිය්නනෙ..
+ හ්ම්... මම දුප්පත්.. ඒක ඔයාලගෙ අම්මි මට කිවුවෙ සෑහෙන කාලකෙට කලින්.. මට තාම මතකයි..
එදා මට කිවුව.. “ගෙයක්  දොරක් වත් නැති එකෙක්ට අපි අපේ දුවව දෙන්නෙ නෑ කියල “
ඔයාට මතකද මම ගෙදර ඇවිල්ල ඔයාට කිවුව ?
දොරක් නම් හෙට වුනත් ගන්න පුලුවන් ගේ තමයි අවුල කියල ????
- හ්ම් ඉතින් අප්පච්චි ඔයාට දැන් ගෙයක් තියෙනවනෙ.. කාර් එකකුත් ගත්තනෙ එයා..
+ ඔවුනෙ එදා මම කට පියන් හිටයෙ එදා අම්ම කිවුවෙ ඇත්ත නිසා.. එදත් මගේ රස්සාව ගැන අම්මට විස්වාසයක් නෑ.. අදත් විස්වාස නෑ.. හැබයි අද මම නිකං ඉන්නෙත් නෑ..
- අනේ මන්ද අප්පච්චි මට තේරෙන්නෙ නෑ කොහොම මේක තේරුම් කරල දෙන්නද කියල අම්මිට..
+ මට දැනෙන විදියට නම් අම්මට ඕන කෙනාවයි එයාට බදින්න ඕන.. එයාට ඔයා ගැන උනන්දුවක් නැ.. එයා බන්නෙ එයාගෙ පහසුව... මම කියන්න ඕන නෑනෙ ඒ ගැන විස්තර..
- අනේ ම අසරණයි මම දෙපැත්තෙන් ම අසරණයි.. මම ඔයාටත් ආදරෙයි.. අම්මිටත් ආදරෙයි.. මට අම්මිගෙ හිත රිද්දන්නත් බෑ..
+ එයාලගෙ අම්මට මුලින්ම ප්‍රස්නෙ වුනේ කේන්දර ! ඉට ප්සසෙ අපේ අම්ම ( නැන්දම්මව ) ඊට පස්සෙ වන වෙන බොරු ප්‍රස්න ! දැන ්තව එකක්..
හ්ම් නොකෙරෙන දීගෙ හෙවනැල්ලත් ඇදයිලු... මට තේරෙනව ඔයා එන්න ිකවුවෙ ඒක කියල මට තේරුම් කරන්න වෙන්න ඇති
- ඔන්න එයාට තරහ ගිහින් වැරදියට හිතන්නෙපා අප්ච්චි..
+ ඒ කිය්නනෙ ආයෙ ඔයා එන එකක් නෑ .. ඔයාට මාව මුනගැහෙන්නෙ නෑ.. ආයෙ අපි කතා කරන එකක් නෑ... ඔයා යන්න යාවි...
- අනේ අප්ච්චි ප්ලීස් මාව තේරුම් ගන්න..
+ මට ඔයාව තේරුම් ගන්න පුලුවන් හැබැයි ඔයාගෙ අම්මව තේරුම් ගන්න බෑ....
- අපේ අම්මටත් ඒක තමා වෙලා ඇත්තෙ... එයා කියනව ඔයාට බැරිවෙයිලු මට කන්න දෙන්න වත්... !
+ මොකක් ???? එහෙනම් මගේ ගැන පොඩ්ඩක්වත් ද්නනෙ නැති කෙනෙක්නෙ එයා.. අපෝ මේ මාව දන්න කිසි කෙනෙක්ට ඇහෙන්න කියන්නවත් එපා පිස්සු කියල හිතයි..
- හ්ම් මම දන්නව අප්ච්චි අප්පච්චි ගැන..
+ සුදු නංගි.. මගේ කෑම එක කෙනෙක්ට දීල මම නොක ඉදිවි.. මගේ ඇදුම් වෙන කෙනෙක්ට දීල මම ගෙදරට වෙලා ඉදීවී... සමහර විට ජනවාරි පලවෙනිදාවකට වගේ අපට ඇදුම් ගන්න කැවිලි ගන්න තියෙන සල්ලි ටික අපිට වඩා දුප්පතෙකුට දීල “ නංගි අපි මේ පාර මුකුත් නැතිව ඉමු “ අපිට අවුරුදු ඕන නෑ එ මිනිස්සුට අවුරුදුනෙ.. ඒ ඇති මට.. කියල ඔයාට කියාවි...
ඒවගේ දේවල් නම් ඔයාට දරන්න වෙයි මා ඒක ඉන්නකොට.. මොකද ඒ මගේ හැටි.. ඒ හැරුනාම මම මට පුලුවන් උපරිම විදියට ඔයාව බලාගන්නව..
අන්තිමට කියනවනම් මම මට නැතත් ඔයාට කන්න බොන්න අදින්න දෙනව.. ඒක කවරුත් මට කියන්න ඕන නෑ...
- අනේ රත්තරන් අප්ච්චි මාව තව අඩවන්නපා...
+ සමහර විට ඔයා මගේ ගැන අම්මට හදුන්වල දීල තියෙනව වැරදි ඇති... ඔයාට බැරිවෙලා ඇති මම කවුද කියල ඒත්තු ගන්වන්න... හ්ම්...
- හ්ම් බලමු අප්පච්චි මම තවත් උත්සාහ කරන්නම්.. හැබැයි මට ඉස්සරහදි වැඩිය කතා කරන්න මුනගැහෙන්න බැරිවෙලා යයි.. අප්ච්චි මට ආදරේද..
+ මට ඔයාව එපා වෙන්නෙ නෑ.. ඔයාට එපා වුන දවසක කියන්න.... මම අම්මට ඕන විදියට රස්සාව නම් වෙනස් කරන්නෙ නෑ.. මට මගේ ගැන විස්වාසයි.. මම දැනුත් කිය්නනෙ ඔයාට ! එනවනම් එන්න මාත් එක්ක...
- හරි.. අප්ච්චි අම්ම ැදන් ඇවිල්ල ඇති කා පාර්ක් එකට මම යන්නම්...
.
තවත් තද කෙට එක් වරක් මා වැළද ගත් ඇය නැගිට පිටවගියාය...
එහිද අමුත්තක් මට දැනුනි.. ඇ මාගෙන් පෙරලා කිසිවක් කියන්න බලාපොරොත්තු නොවූවාය......
මා තනිව බංකුව මත හිඳගෙන සිටියෙමි..
එකින් එක පෙරලා එන රළ මට හිනාවෙයි... අයිස්ක්‍රීම් වෙළෙන්දාද නක්කලයට මෙන් උගේ අතේ ඇති රබර් බෝල නලාව මිරිකයි...
“ අන්න......සේ.......“ හැමදාම අන්නාසි කෑලි දෙක්ක මිලදි ගන්නා මුත් අද එක්ක ගත් නිසාදෝ මන්දා අමුතු“ අන්නා.....සේ... “ මාකටින් කෑගැසීමකි..
+ අම්මා මොනවා හිතුවත් කමක් නැත.. මම , මගේ ගැන දනිමි.. එක අතකට අම්මා ෆේස් බුක් එකේ නැති එකත් හරි අපරාධයකි.. කුරුළුට තියෙන ධනය මේ මිනිසුන් බව ඇ නොදන්නවා ඇත.... ඇය ඇගේ දුවව මාගේන් උදුරා ගැනීමට සැරසෙයි.. ඒ මාගේ නමේ ඉස්සරහින් වත් පිටිපසින් වත් එක එක ඉංගිරිසි අකුරු නැති නිසාවෙනි..
දැන් මාසයක් විර එක දිගට ඉරිදා පත්තරේ පලවෙන මගේ එකදු කවියක්හෝ මාවත් දැක නැත... ඇය ගැන කවර කතාද ?
නැගී සිටය යුතුය..... අදින් පසු ඇය නැතත් මම මෙනුවරට පැමිනෙමි.. හරියටම මෙතැන ම හිදිමි...
නුඹලා මාගේ ආදරයේ සාක්ෂිකාරයෝය.. මා පෙම් කල බව නුඹලා දනිති.. ඈ විඳින්නීය.. මට ඒ ඇති... අම්මාගෙන් වැඩක් නැත...
ඇයට ඇතිනම්... අම්මට............. මොකද ??
+ මා දුවගෙන ගොස් ඇගේ අතින් අල්ලවා ගතිමි.. සුදු නංගි මට ඔයාට, කන්න බොන්න දෙන්න පුලුවන්ද බැරිද කියල ඉස්සෙල්ල මට ඔයාව දීල බලන්න කියල අම්මට කියන්න...
**********
උඹ එක්ක මං ආගිය හැම තැන්
පහුකරගෙන එන්නට වෙනවා හැමදාම උදයේම..//
.
ඇස් වහගෙන මං ඒ තැන් පහුකෙරුවත්
රෑ සටහන් පපුවේ මැද මැවුනා
අපි කා බිවු කඩෙන් - සිනමාහල් වලින්
ගනුදෙනුවක් කරගන්නට බැරුවා
.
උඹ මා සමගින් ගිය දුරටත් වඩා දුර ගිය
කෙල්ලන් තව අය හා යනවා
කියා... ඇය සුද්දියකට හරවා..
උදුරාගත්තා...
** මා මිත්‍ර අමිල නිදහසගේ ගීයක්
====
අමිලගේ මේ සින්දුවට මෙච්චර ඉක්මනට මගේ අතින් සංකල්පනාවක් ලියන්න වේවි යැයි මම සිහිනයකිනුත් නොසිතුවෙමි.. -
--- කුරුළු--