**දුක තමයි රංජනී පඩි හම්බෙනකම්**

.
තාම ඉස්සර
වගේමයි බං
අඬනවා පොඩි
එවුන් ගින්නේ

මාසෙ අන්තිම
ළඟට එනකං
දින ගනියි ‍ලොකු

පුතා චන්නේ

පොඩි එකී ගෙට
වුණා ගිය බක්
මං තමයි
සේ රෝම බැලුවේ

ඉස්සරත් මට
අමාරුයි රන්
ඒ නිසංයි මං
බින්න බැස්සේ

රංජනී පඩි
තාම නං නෑ
නුඹ ගියත් වෙන
එකෙක් පස්සේ

හිතේ තරහක්
මගේ දැං නෑ
හීනෙනුත් මුන්
කියයි " අම්මේ"



මතක නම් උන්
ගැන හිතපු හැටි
නිද වරන් 
කාලයක් තිස්සේ

එනවනම් උඹ
ඇවිත් බලපං
"යතුර ඇති
පා පිස්ස අස්සේ"
---කුරුළු--