හංදියේ මහ සියඹලා ගහ

හංදියේ මහ සියඹලා ගහ

කවුරුදෝ බිම පෙරලලා

අඬ අඬා ඇය බිම බදා හිටි

අයුරු පෙනෙනව සිහිවෙලා

නොදන්නා මුත් කවුරුවත් අප

අතර තිබු පෙම හැංගිලා

ඇත්තමයි නුඹ නිසා වෙන්නැති

මගේ ඇස්දෙක තෙත් වෙලා

නුඹගෙ කඳමත ඉඳන් අතු ටික

රහින බංඩෙගෙ පොඩි මලා

මැරුනෙ ඔය අත්තකම නේ බං

පෝය දවසක එල්ලිලා

දොල දුකට සියඹලා දුන් හැටි

 බංඩෙ‍ලට අමතක වෙලා

අම්ම වත් කියනවා ඒගැන

හිටිය නං ජීවත් වෙලා

පුංචි කාලෙදි බිමට විසිකල

සියඹලා කෑවා වුණත්

නමය වසරෙදි තාම මතකයි

නැග්ග හැටි උඹේ අතු වලත්

රෑට තනියම ගමන් යනකොට

මාව බයකෙරුවත් නැතත්

ආදරේ අඩු වුනේ නෑ මගෙ

උඹට - මං කැම්පස් ගියත්

හෙටින් පසුවට යලිත් කිසි දින

නුඹේ රුව හන්දියෙ නැතත්

සත්තමයි මට දැනෙනවා නුඹ

තාම එහි ඉන්නා බවක්

නුඹට කොහොමද මිතුර නොදනිමි

දැනේදැයි මා ගැන දුකක්

"දැනෙනවා මට සුවඳ නුඹගේ

හදේ පතුලින් මහ හුඟක් "
.
-කුරුළු-