"අනෙ මන්ද අනේ ඔයාගෙ අයියලටත් බෑනෙ ටිකක්වත් ඔයාට නිවි සැනසිලල්ලෙ ඉන්න දෙන්න..
අපිත් කොච්චර අමාරුවෙන්ද ජීවත් වෙන්නෙ.. !"
ඒ ගෝතමීගේ හඬය....
"එක්කෝ ඔයා කෙලින්ම කියන්න ඒ අයට සල්ලි නෑ කියල.. ඇයි අනේ ඔයා කියල ත මිනිහෙක්නෙ.. ඔයාටත් වැඩ තියෙනව.. ඒව කියන්න එපැයි "
ඇය නවතින පාටක් නැත.. මම දුරකථනය විසන්ධි කලෙමි...
දහසකුත් එකක් ගැටලු මැද මාගේ එකම සහනය එකම ගැලවුම් කාරිය වන ගෝතමීගෙන් වුවද එක දිගට මෙසේ බැනුම් ඇසීමට මා කැමති නැත..
කීමට කිසිවෙකුත් නොමැති නිසාවෙන් ඇයට කාරණය කීවෙමි..
ඇය ගැටලුව තේරුම් ගන්නවා වෙනුවට ලබා දුන්නේ මා බලාපොරොත්තු වූ පිලිතුර නොවේය..
ගැටලුව මෙයය..
හවස අයියා ඔෆීසියට ආවේය..
ඒ වෙන කිසි හේතුවකට නොව මුදල් හදිසියකටය..
අයියා පමණක් නොව අක්කාද අතමාරුවක් ඉල්ලන්නේ මගෙනි..
ඒ මා තනිකඩ නිසාවෙනි.. මා උපාධීධාරි රජයේ රැකියාවේ නියුතුවෙක් නිසාවෙනි.
අනෙක් කාරණාව නම් ඉල්ලු පමණින් බෑ කීමට කිසි දිනක මාගේ දිව නොනැමෙන නිසාවෙනි..
අයියා සිතන්නෙ අයියා එසේ ඉල්ලුවාට කමක් නැත කියා ය. ඒ අයියා මහන්සි වී කුඩා කල පටන් මට ඉගැන්වීමට වියදම් කල නිසාවෙනි..
දැන් අයියාට බැරි වෙනකොට මා අයියාව බලාගත යුතු යැයි අම්මාද පවසන්නීය..
ඒ කතාවද ඇත්තය.. අයියා හම්බ කල හැම සතේම වියදම් කලේ මටය..
පවුලේ නැති බැරි කාලයේ පවුල නඩත්තු කලේ අයියාය.. අක්කාගෙමගුලටද වියදම් කලේ අයියාය..
රැකියාව ලැබුන අලුත නිසා එවේලේ නම් මට කිසිත් කර ගැනීමට නොහැකි වුනි..
පෙරේදා අක්කාද මුදල් ඉල්ලුවාය..
ඒ පොඩි එකීව පාසැලට ඇතුලත් කිරීමට ය.. නොදීත් බැරිය.. දීලාත් බැරිය..
අක්කා කතා කල විට කියන්නෙ ..
" අයියාට නම් සල්ලි ඕන නෑ මල්ලි අයියට සල්ලි තියෙනවා කියාය "
අයියා කිය්නනේ ඒකෙ අනික් පැත්තය
" අක්කා බැන්‍ෙ හොද තැනකින්නෙ බං දෑවැද්දත් එක්කම පිටත් කලානෙ උඹ ආයෙ සල්ල ිදෙන්න යන්න එපා "
තැලෙන්නේ මමය.. ගිරයට අහු වුන පුවකේ හැඩේය...
පසුගිය මාසයේ අප්පච්චිගේ ඇසක දෝෂයක් නිසා ඊට සියලු වෙදකම් සදහා වියහියදම් දරුවේ මමය..
ඒ ට අමතරව අම්මටයි අප්පච්චිටයි ගෙදර කෑමට කලමනාද සැපයුවේ මගේ පඩියෙනි...
ගිය සතියේම මගුල් ගෙවල් 3කි .. බෝඩින් ගාස්තු ගෙවිය යුතුය.. කෑම වියදම සැරය..
අනාගතයේ බිරිද වීමට පතා සිටින ගොතමී වෙනුවෙන්ද මුදලක් ලග තබා ගත යුතුය...
අයියාට මූණට බෑ කියනනට බැරි කම නිසාම මාගේ ක්‍රෙඩිට් කාඩ් පත බැංකුවට ඉදිරිපත් කලෙමි...
ඒද නවතා දමලාය.. ණය වැඩි වී ඇත..
බැංකු පොතේ තිබුණු අවසන් රුපියල් දස දහස ගෙන අයියා අත තබා පිටත් කර හැරියමි..
මල්ලි උඹට ගොඩක් ස්තුතියි බං මම මේක ඉක්මණටම දෙන්නම් !
හරි අයියෙ.... ! ( ඔය කිවුවාට අයියා කිසි දිනක ඉල්ලා ගත් මුදලක් දී නැත )
අයියාගෙන් කාපුවාට අයියා මා හට වියදම් කරපුවාගේ පවු ගෙවමි.. තරහක් නැත...
මා ගැනම කල කිරීමක් ඇත...
හෙට කොහෙන් හෝ කීයක් හරි සොයාගත යුතුය . නැතිනම් දවල්ට බඩගින්නේය .
අයියා ගිය පසු බෝඩිමට ගොස් හැකි තරම් හැඩුවෙමි.. ඒ වෙන කිසිත් නොව මා දරා ගන්නා මේ දේවල් දැන් දැරිය නොහැකි තත්වය පත් වීම නිසාවෙනි..
බැරිම තැන ගෝතමීට කතා කර සියල්ල ඈ හට පැවසීමට සිතා ගතිමි..
මොනව වුනත් මාව විස්වාස කරල මා ලගට එන්න සිටිනා ඇය මේව දැන ගත යුතුයැයි මට සිතුණි....
සිදු වූයේ අණෙකකි.. දැන් තවත් දුක වැඩිය.. ගෝතමී ගේ අතද වරදක් නැත ඇය අපේ අනාගතය ගැන සිතන්නීය.. ගැහැනුන්ගේ හැටිය.. මින් පෙර මා සතුව වුවද අනාගතය සැලසුම් කිරීමේ ආශාවක් නොතිබුනත් ගෝතමී නිසාවෙන් ඒ හුරුව ටික ටික ලැබී ඇත...
"සඳ හොරෙන් හොරෙන් හොරෙන් බලා - වලා රොදක සැගවිලා
අපේ මියුරු පෙම් කතා අසා සිටිනවා........" යලිත් දුරකථනය නාද වෙයි .... ගෝතමී වෙනුවෙන්ම දැමූ රින්ග් ටෝනය ය....
ඔවු කියන්න නංගි..
- අයිය තරහද මා එක්ක
= නෑ
- තරහ වෙන්නෙපා අයියෙ . අපි මේ ගැන කතා කරමු හෙට.. හොදද මගෙ හොද අයියනෙ .. අයියට සල්ලි නැතිනම් මම දෙන්නම් හෙට.. දැන් කල්පනා කර කර ඉන්නෙපා කාල නිදියන්න... බුදුසරණයි හොදද .. මගෙ මහත්තයට..
******************************************************
"සඳ හොරෙන් හොරෙන් හොරෙන් බලා - වලා රොදක සැගවිලා
අපේ මියුරු පෙම් කතා අසා සිටිනවා......
කදුලු බිදු ගලා සදේ තුරු ලතා පුරා
සියොලගම සැලී මගේ නොහිම් සීතලේ
ඔබේ නෙත යදී ....ම්...ම්...ම්.. මහද වියරුවෙන්..!
කියඹු වැල් ලිහි ඔබේ මාරුතේ සැලී
කොපුල් තල ගැටී මගේ සිතුම් සසල වයි
නිවා ලන්න මා.. ම්.... ම්.. ඔබේ සිසිලසින්...
--කුරුළු---
No comments:
Post a Comment