කැමති නමක් දා ගන්න.....!!

-හෙලෝ කුරුළු..
=ඔවු කියපන් මචං
-මට රස්සාවක් හම්බුනා ..
=ෂහ් මරුනෙ බං.. ඉතින් කොහෙද ?
- නුවර..
= අම්මට සිරි නුවරද ?
-නෑ බං මහ නුවර..
= ආ ඇත්තද.. මං හිතුව අම්මට සිරි නුවර කියල..
- ඒක නෙවේ.. උඹෙන් ලොකු උදවුවක් ඉල්ලන්නයි කෝල් කලේ..
= කියපං ඉතින් මොනවද ..
- උඹලෑ ගම නුවරනේ.. මට නුවර බෝඩිමක් හොයල දියන්කො ටවුම කිට්ටුව..
= යකෝ අපේ ගම නුවර වුනාට දැන් අවුරුදු විසි ගාණක් අපි මේ කොළඹ.. ගමේ එකෙක්වත් අපිව අදුරන්නෙවත් නෑ..
- අනේ එහෙම කියන්න එපා බං.. උඹලැ මාමට කියල බලහංකො .. නෑයෝ දන්නව ඇතිනෙ..
= හරි දැන් කොහොම එකක්ද ඕන..
- අඩේ වැඩි ගනන් එපා බං තාම ගෙදරින් දෙන දිරි දීමනාවෙන්නෙ බං දුවන්නෙ..
එලියෙන් දොරක් තියෙන එකක් නම් හොදයි.. දන්නෙ නැද්ද අපි ඉතින් කොහෙ ගියත් රවුමෙනෙ බං.. දොරවල් වැහුවාම ආයෙ අරින්න බෑනෙ ඒ මිනිස්සුන්ට..
= හ්ම්...
- තව ඉතින් මගේ ගැන කියල දාපං නැත්තං ඒ යක්කු මාව දැක්කාම බය වෙයි.. කෝන්ඩෙ රැවුල වවලනෙ ඉතින්..
= අඩේ ඉිතින් ඒකට ජොබ ලැබුන තැනින් මුකුත් කිවුවෙ නැතිද..
- තාම ගියෙ නෑනෙ ගියාම කියයි.. කිවුවෝත කපනව ඒත බං පට ගාල වැවෙනවනෙ..
= හරි තව මොනවද ? කෑම එහෙම..
- ම්...කෑම දෙන්න පුලුවන් නම් හොදයි බං.. මම කඩවල් වලින් කන්නෙ නෑනෙ.. අම්ම එක්ක රන්ඩු වෙවී හරි ගෙදර ඒව කනව බං ඒ තරං රහ නෑ බං වෙන කොහෙන් වත්..
= හරි මම බලල පනිවිඩයක් දෙන්නම්.....මම ලබන සතියෙ නුවර යනව මාලිගාවට ඒ ගමන් බලන්නම්.. සෙට් වුනෝත උඹත් යං විසිට් එකකට..
- තැන්කියු කොල්ල ඇහ්...
****************
- අඩේ මේ කොහෙද හම්බුනේ විස්තර ටිකක් කියපංකො බං...
= හරි බං කට වහන් ඉදහං දැන් යනවනෙ ගිහින්ම බලාගන්න බැරියැ..
- අඩෝ රහ කරන්නෙ නැතිව කියහන්කො..
= දිගන කිට්ටුව එච්චරවත් දුර නෑ...
- අඩෝ මම දන්න විදියට දිගන දුරයිනෙ බං
= පිස්සුද බං තනි බස් එක...
- අනේ පල කොළඹ ඉදලත් නුවරට තනි බස් එක තමා...
= පොඩි අවුලක් තියෙනව බං.. කෑම දෙන්න ගෙදරින් කැමති නෑ වගේ.. මාම නම් කිවුවෙ එහෙමයි..
- හ්ම් කමක් නෑ බං ඉතින් මොනව කරන්නද ?
----- මේ කියනා ස්ථානයට නුවර දිගන පාරේ කිලෝමීටර 3ක් ගිය පසු මහ පාරෙන් හැරී මද දුරක් පයින් යා යුතු විය (බසයේ යන විට) වෙල් යායක් මැදින් පාර වැටී තිබිනි ---
- අඩේ සිරා පැත්ත බං මට හොද සීනරි ටිකක් ෂුට් කරතැකි උදේට උදේට..
= ඔවු බං එහෙ කොයින්ද මේවා..
---- අපි නිවස ඉදිරි පිට වාහනය නැවැත්වීමු.. උණ බට කඩුල්ල පැන්නුවේද මා මිතුරාය.. ගෙදර සුදු වැලි මිදුලක් සහ වත්තේ මැද අඹගසක් තිබුනි.. පිළිවෙලකට තිබුන ගෙවත්ත පුරාම නොයෙකුත් මල් වර්ගය... ඉස්සරහට වෙන්න මයිනර් වර්ගයේ මෝටර් රථයක්ද පැත්තකට වෙන්න හොන්ඩා බෙන්ලි වර්ගයේ මෝටර් බයිසිකලයක්ද නවතා තිබිනි.. එ දෙකෙම ඉතා හොදින්නඩත්තු කරන බවක්ද පෙනුනි... නිවැසයන් තරමක් රදල පැලැන්තියේ බව දැනගැනීමට මේ සලකුනු කිහිපය අපිට ඇතිවිය...
* අහ් පුතාල රෑවෙයි කියල හිතුව අපි.. හොද වෙලාවට හවසම ආවෙ.
( අපව පිලිගත්තේ ගෙහිමි කාන්තාවයි.. පිළිවෙලකට රෙද්දය හැට්ටය ඇද සිටි ඇය දුටු මට පැරණි රජ කාලයේ ගම්වැසියන්ගේ පින්තුර සිහිපත් විනි )
= අනෙ ඔවු නැන්දෙ අපි උදෙන්ම ආවනෙ. මම ආයෙ කිරිබත් කුඹුරට යන්නෝන ලොකු අප්පච්චිලගෙ ගෙදරට අද රෑ එහෙ...
* අහ් ඒක හොදයි රෑ වුනාම පාරවල් හොයන්නත් බෑනෙ පුතාදට මේ නොදන්න පැති වල.. පාර හොයන්න අමාරු වුනාද ?
= නෑ නැන්දෙ ලොකු මාම කිවුව විදියටම ආව අමාරු වුනේ නෑ...
* කාටද බලන්නෙ මේ පුතාටද ?
= අනේ නෑ මගේ මේ යාලුවට එයාට අලුත් රස්සාව ලැබිල තියෙන්නෙ මෙහෙ..
* හා හොදයි එහෙනම් මේ තියෙන්නෙ කාමරේ මෙන්න යතුර පුතාල බලල එන්නකො..
( එය නිවසින් වෙනමම වත්තේ කොනක පිහිටා තිබුන කුඩා නිවසකි.. නාන කාමරයක්. වැසිකිසිලියක් . ද ඇතුලත්ව තනි පුද්ගලයෙකුට වාසය සදහා ඕනවට වඩා ඉඩකඩක්ද සහිත නිවසක් විය 0
- අඩෝ මේ ගෙයක්නෙ මාර ප්ලේස් එක බං... කීයක් වෙයිද දන්නැ පටට් ගානක් වෙයි..
= මාම කිවුව විදියට 3000යිලු කෑම නැති නිසා
- අඩේ හෙන ලාබයි බං මං කැමති කියපං.... කී මනි කීයක් ඉල්ලයිද ? නො කී මනී කියක් ඉල්ලයිද ?
= වරෙන්කො යන්න ඒව කතා කරගන්න..
( අපි කාමරය බලා එන විට ඒ කාන්තාව කහට තේ වේලක් පිලියෙල කර හමාරය..)
- අප්පහ් නැන්ද තේත් හදල ?
* අනෙ පුතේ තේ නෙවේ.. මේ කහට ටිකක් හැදුව...
= ෂහ් හකුරුත් එක්ක නේද නියමයි ..
* කොහොමද පුතේ බැලුවද හොදද ?
= කාමරෙ නම් බැලුව නැන්දෙ හොදයි යාලුවත් කැමතියි... නැන්දල කීමනී කියක් ඉල්ලනවද ?
* එවනම් දුවලගෙ අප්පච්චිගෙන් තමා කතා කරගන්න වෙන්නෙ ... මම එක කාත කරන්නම්කො අප්පච්චි එක්ක..
= හා හොදයි නැන්දෙ එහෙනම් අපි ගිහින් එන්නම්.. රෑ වුනෝත කරදරයි..
( ඉක්මනට ලොකු අප්පච්චිලගෙ ගෙදර යෑමට සිතා නැගිට්ටෙමි)
* පුතේ මට අහන්න දෙයක් තියෙනව...
= ඔවු නැන්දෙ ?
* මේ පුතා බැඳලද ?
- නෑ නැන්දෙ කොහෙ බදින්නද දැනුයි රස්සාවක් ලැබුනෙ .. කල් තියෙනව ඒවට... ඇයි නැන්දෙ එහෙම ඇහුවෙ..
* අනේ පුතේ මුකුත් හිතන්නෙපා.. අපි ඉති්න ගං වල මිනිස්සුනෙ.. අපෙ ගෙදරත් දුවෙක් ඉන්නවනෙ.. ඉතින් අපි තීරණය කරල තියෙන්න බැඳපු නැති අයට මේ ගෙදර දෙන්නෙ නෑ කියල.. අද ලෝකෙ හැටි පුතාල දන්නවනෙ... පුතාලගෙ මාම මට කිවුවම මම හිතුවෙ බැඳපු කෙනෙක්ය කියල... ඒ නිසා අපි කැමති නෑ..
( මා පුටුවේ යලිත් ඉන්දවුනේ .. දුකටත් වඩා කෙන්තියටය.. මෙහෙමත් ලෝකයක් මා මිතුරා අසරණව මා දෙස බලා සිටියි...  කිව හැකි දෙයකුත් කල්පනා නොවෙයි )
= හ්ම් කමක් නෑ එහෙනම් මොනව කරන්නද / මාම කිවුව නිසයි අපිත ආවෙ කලින් එ බව කිවුවනම් අපිත් දැනුම් දෙනව... කමක් නෑ නැන්දෙ අපි ගිහින් එන්නම්...
 ( මම එලියට බැස සෙරෙප්පු දෙක පයලා ගතිමි.. කාරය වටා වටයක් කැරකී... නැවත නැන්දා ඉදිරියේ නතර වුනෙමි.. මුකුත් නොකියා යෑම සුදුසු නැත. මිතුරා නම් කාරයේ වාඩි වී අවසන්ය )
* අනෙ මුකුත් හිත්නනෙපා පුතේ.. අර පුතුාටත් හිත රිදිලද ද්නනෙ නෑ
= කමක් නෑ නැන්දෙ.. අද රටේ හැටි ඔහොමයි.. නැන්දල ගමේ නිසා ඒක වැඩි පුර බලපානව.. මොනව කිනරන්ද වැරදි කරන්නෙත් අපේම මිනිස්සු... රස්සාවට ඉස්සුලු කරද්දිත් පලපුරුද්ද අහනව නැන්දෙ.. පල පුරුද්ද නැතිනම් රස්සාවක් නෑ.. පලපුරුද්ද දෙන්නෙ කෝමද අපි.. එහෙනම් අපිත් ඉස්කෝලෙ ය්නනෙ නැතිව රස්සාවක් කරන්න තිබ්බ.. අවුරුදු 5ක පල පුරුද්ද ඉල්ලනව.. නැන්ද හිත්න්න අවුරුදු 5ක පල පුරුද්ද තියෙනව කිය්නනෙ වයස 30කට කිට්ටු වේනනෝන... තනිකඩයව කවරුත් විස්වාස කරන්නෙ නෑ...නැන්දෙ.. වගකීම් දෙන්න බයයි... මට මතකයි මම පත්තරේ රස්සාවක් ඉල්ලන් ගියාම කිවුව මේ ලියන දේවල් අලුත් වැඩියි.. හොදට පරිනත වෙලා එන්න කියල.. ඉිතන් නැනදෙ අපිට අවස්ථාවක් දෙන්නෙ නැතිව කෝමද අපි ඉදිරියිට ය්නනෙ.. මේ සමාජයට ඔනෙ පිපුණු මල් මිසක් මල් පොහොට්ටු නෙවේ... මල් පොහෝට්ටු වලට අවස්ථාවක් නෑ.. පිපිනු මල් ඒ පෝහෝට්ටු මරල දාන්න හදනව... හ්ම්... කවුරු හරි ඒ පොහෝට්ටුව රැක බලා ගන්නවනම් එ ්මලත් කවදා හරි මලක් වෙලා සමාජෙ සුවඳ කරාවි.. මම නැන්ද දෝස ්කිය්නනෙෑ.. අපිට කාමරේ හම්බුනේ නැති වුනාට කම්ක නෑ.. නැන්දට කැමති නම්.. “ නංගිව තනිකඩයෙක්ට දෙන්නෙපා බඳපු කෙනෙක්ටම දෙන්න“ ගෙදර කාමරයක් තනිකඩයෙක්ට දේන බය ගමේ මිනිස්සු තම්න්ගෙ දුවව තනිකඩයෙක්ට දෙන්නෙ කෝහොමද ? මිනිස්සු මොනව නොකියයි ද ?
අපි ගිහිල්ල එන්නම්... බොහොම අමාරුවෙන් මගේ යාලුව රස්සාව ගත්තෙ.. ඉන්න තැනක් නැති නිසා ඒක නැති වෙන්න දෙන්නෙ නෑ මම... බඳින්න කලින් හැම කෙනොම තනිකඩයි නැන්දෙ.. මම ගිහින් එන්නම්...
*
( නැන්දා කිසිත් නොකියා බලා සිටියා පමණි..)
* පුතාගෙ නම මොකක්ද ? ( අවසානයේදි ඈ විමසුවාය )
= මම කුරුළු.. කුරුළු නිස්කලංක..
( කාරය හරවන ගමන් මම කීමි )
* හරි අපූරු නමක්නෙ ඒක ඇත්තම නමද පුතාගෙ...
= නැන්ද කැමති නම් විස්වාස කරන්න , නැතිනම් එපා.. මොකද ඒ දෙකින් කෝක වුනත් අපි දෙන්නට වෙනසක් වෙන්නෙ නෑ.. නම වැඩක් නෑ නැන්දෙ මිනිහෙක්ට.. මේ හිටපු ටික කාලෙන් මම නැන්දව දැනගත්ත නැන්ද මාව දැනගත්ත.. මම ගිහින් එන්නම් බුදු සරණයි..
( කාරය ඕනවටත් වඩා වේගයෙන් හරවා ගතිමි... මහ පාරට එනකම්ම කිසි කාතවක් නොකලේ මට දුකත් තරහත් වැඩි නිසාවෙනි )
- උමට පිස්සුද බං මොනවද අර ඇන්ටිට කිවුවෙ . වැඩක් නෑනබෙං එවුවඋන් කැමති නැතින්ම යන්නනෙ තිබුනෙ..
= එම් කෝමද ඇයි බං තිනකඩයො එච්චර පහත්ද ?
( පැය බාගයක් පමණ ගතවිනි - කොහොම හරි අපිට කිරිබත් කුඹුරට එන්නට ලැබුනෙ ්නැත... ජංගම දුරකථනය නාද වුනි )
= බලපං කවුද කියල මම ඩ්‍රයිව් කරනව පස්සෙ ගන්න කියහං..
- හෙලෝ... ආ..හ් පොඩ්ක් ඉන්න ----- මේ අර නැන්ද බං අර ගෙදර...
= ස්පිකර් දාහං බනීද දන්නෙ නෑ මිනිහත් එක්කම..
= හෙලෝ නැන්දෙ කියන්න.... ?
* මේ කුරුළු පුතාද ?
= ඔවු කියන්න නැන්දෙ ඩ්‍රයිව් කරන ගම්න්
* හා පුතේ එහෙනම් මම ඉක්මනට තියන්නම්.. මම මේ පණිවිඩය් දෙන්න ගත්තෙ.. පුතේ අපි කැමතියි අර පුතාට කාමරේ දෙන්න... කීමනී මුකුත් එපා කියල මාම කියන්න කිවුව...
= හා නැන්දෙ ගොඩක් ස්තුතයි...
* ආ මේ තව පුතේ... කෑම දෙන්නම් කියන්න මං.. සල්ලි එපා කෑම වලට.... එ ්පුතා එන දවසට කෝල ්එකක් දීල එන්න කියන්න... මම තියන්නම් බුදු සරණයි..
= හරි නැන්දෙ මම කිය්නනම්.. අනෙ නැන්ද තරහ වෙන්නෙපා මම කියපුවට..
* තරහ වෙන්න දෙයක් නෑ පුතේ .. ඇස් වල තියෙන කුණු රොඩු පිහදැම්මට පින්.. මේචචර කල් ඒ රොඩු අයින් කරන් බැරිව අපි ඇස් රිද රිදි හිටියෙ... දැන් තමා ඇස් රිදෙන එක නතර වුනේ...මම තියන්නම් පරිස්සමෙන් වාහනේ එලවන්න පුතේ..
= හරි නැන්දෙ බුදු සරණයි....
( මිතුරා මා දෙස බලා සිනා සුනා පමණි )
මම ද කිසිත් කතා වක් නොකරම දිගටම වාහනය පැදවීමි....
- ගොඩක් පින් මචං උඹට.....
( යාන්තමට මට ඇසින )
-------------------------කුරුළු----