=== එතැනද සමිදු මම ඉවසිය යුතුම තැන ===

ගල් පඩි නගින සිය දහසක් අතර මැද

දුගියන් යදිති යන එන මග බිමක හිද

නතරව බලා මොහොතක් උන් නමින් අද

පිහිටක් වුන කෙනෙක් ඇතුලත සිටන වද

කලු ගල් පිළිම හිදුවා, දඹ දිවින් එන

දොහොවති පිහති නාවති දෙවි ගෙලින් ගෙන

අසරණයෙකුගෙ හඬකට නොනැමෙනා මන

කැලකගෙ දුකට එන දෙවියෙක්, වුණා කණ

හැම පෝයටම මට නැගෙනා මෙවන් පැණ

දහසක් තිබේ දින දින ගොඩ නැගෙන එන

විටකදි තරහ එන විට දුක පිටට පැන

එතැනද සමිදු මම ඉවසිය යුතුම තැන

-කුරුළු-