සම්මානයක් දිනීම මහා දෙයක් නොවේ !

සම්මානයක් දිනීම මහා දෙයක් නොවේ !
එය ඉතා සුලුම දෙයකි..!
එහෙත් සතර දිගින් සුභ පැතුම් ගලාගෙන ඒමත් සමගම එය මහබෙරක් බවට පත්වන්නට විය..
ඔලුව උදුම්මවා නොගැනීමට දෙයක් නොමැති බව හිතට කීවෙමි.. !
වී කරල් මෙන් පැහෙන්න පැහෙන්න බිමටම යලි නැමිය යුතුය...
බඩ ඉරිගුවක් මෙන් කෙලින් සිටීමට නොසිතුවෙමි..
බොහෝ දෙනා ලයික් කර කමෙන්ට් කර ඒ මදි වී මෝබයිලට අමතා සුභ පැතීමට තරම් කාරුනික වූහ..
සමහරු පාටි ඉල්ලුහ..
.... මට සම්මානය ගැන දෙවන වරට කල කීරීමක් ඇති විය..
පලමුව නම් නම යෝජනා වූ දවසේ ඇති වූ කල කිරීමය.. එ ගැන කලින් කියා ඇත්තෙමි.. මේ දෙකය..
.. මේ ප්ලාස්ටික් කැබැල්ල තැබීමටවත් මේසයක් මට නැත..
අම්මාත් අප්පච්චිත් පැවසුවේ නම් එය මාගේ කාමරයේ තබන ලෙසය නොඑසේවවී නම් අනිකුත් ඒවා මෙන් බිම වැටී කැඩි හෝ දූවිලි වැදී යනු ඇත....
අවසානයේදී මාගේ පරිගණකය ඉදිරි පිටින් තබා ගැනීමට සිදු විය..
( බොහො දෙනා දන්නා - දැක ඇති පරිදි )
මාගේ මේසයේ දිගටම මොනිටර ඇත්තේ එක වර රාජකාරි බොහොමයක් කිරීම සදහාය..
මේ සම්මානය තැබුවේ අන්තර්ජාලය සදහා වෙන්කෙරුන මොනිටරය ඉදියෙන්මය...
දැන් කල යුත්තේ කුමක් දැයි සිතමින් පුටුවේ ඇල වී සිටියෙමි....
දිගින් දිගටම නෝටිෆිකේෂන් ටන් ටන් ටන් හඩින් වැටෙන ඇසෙයි.. ඒ කොමෙන්ටුය.. සුභ පැතුම්ය...
මෙවේලෙහි කවියක්වත් සිතට නොඒ...
--- සහෝදර " විකි " මා අමතුවේ මෙවන් වෙලාවකය... ( සුභ පතන්නට විය හැකිය.. සුභ පැතීම් වලට ආසා නැතිවුනත් පවුලේම එකෙක් වගේ ඉන්න මුගේ සුභ පැතීම නම් ඉතාම අගනේය )
- හෙලෝ මල්ලි
+ ඔවු අයියෙ කියන්න..
- කොහොමද හොදින් ඉන්නවද ?
+ ඔවු අයියෙ වරදක්ම්ත නැ ඉතින්..
- එදා ගෙදර යනකොට රෑවුනා බං ( එදා යනු ගමයාගේ මගුල් දවසයි )
+ අප්පට සිරි එහෙමද මම නම් ඉතින් පැය බාගෙන් ගෙදර ඇ..
- අම්ම අප්පච්චි සනීපෙන්ද මල්ලි ?
+ ම්.. ඔවු අයියෙ අවුලක් නැ.. මල්ලිට නම් ටිකක් සනිප නැ රඹුටන් කාල !
- යකෝ ඉරිසියයි යකෝ.. අපිට රඹුටන් නැ මේ පාර ..
+ වරෙන් දෙන්නම් තෝ ඔහෙ හිටියට රඹුටන් දෙතැකියැ..
- හාකො හාකො.. මේ වෙලාවක වරෙන් තිරිකුණා මලේ කෝනේස්වරම් වැදල යන්න.. නිවාඩු පාඩුවෙ..
+ හා හරි අයියෙ.. එන්නම් එන්නම්...
- ‍අනේ පල පචයා.. තෝ එනව කිවුවෙ දැන් අවුරුද්දක ඉදන් ආවයැ... හරි මල්ලි මම තියනව එහෙනම්... බුදු සරණයි.. හොදින්නද බලන්න ගත්තෙ..
+ අයියෙ..!
- ඇයි මල්ලි..
+ මට සම්මානයක් හම්මබුනා ( හිතේ හිර කරගෙන ඉදලා ඉදලා බැරිම තැන කියා දැමූවෙමි )
- ඉතින්
+ හොදම බ්ලොග් ලියන්නා විදියට
- ඉතින්..
+ ඉතින් කියන්නෙ තෝ සුභ පතන්නෙ නැතිද !
- සුභ පතන්න මම ! උඹට ! මොකටද ? අනේ නිකං පලයන් බං මල්ලි යන්න..! උඹ ලියන ඒව කියවනවට තෝ අපිට සුභ පතපිය... මම තියනව..
..............................
ඇසට කඳුලක් නැගුනි.. කිසි කලෙක බලාපොරොත්තු නොවූවකි.. අනෙක් සියලේලෝම සුභ පතත්දි මාගේ සහෝදරයා මට බැණ වැදුනි.. හේතුවක් නැතිව කිසි දිනක මෙවැන්නක් කියන්නේද නැත..
නැවත කල්පනා කලෙමි.. කලින්ට වඩා දැන් හිත බරය.... අන්තර්ජාලය මොනිටරය ඉදිරියේ ඇති සම්මානය විනිවිද චැට් බොක්ස් රාශියක් විවිරව ඇත. ඒ සියල්ල සුභ පැතීම්ය.. සම්මානය නිසා හරි හැටි ඒ වාද ‍නොපෙනේ..
දැන් නම් මෙය හිතට වදයකි...
අහා.... මීට පෙර විකායාටද සම්මානයක් ලැබුනා මතකය.. ඊට අදාල වීඩියෝවද මම සුරැකිව බා ගත කර තබාගෙන හිදිමි.. නැවත එය බැලිය යුතුයැයි සුතුවෙමි...
..
එහි සම්මාන දෙකක් විය... පලමු එක ..
රාජ්‍ය සේවක සම්මාන 2013 හොදම ගීත රචනාව - සහෝදර රුවන් බන්ධුජීවයන්ටය ...
දෙවැන්න
රාජ්‍ය සේවක සම්මාන 2013 හොදම කෙටිකතාව - සහෝදර ලිලානාත් වික්‍රමසිංහයන්ටය..
දෙදෙනාම නිහඩව ගොස් සම්මාන ලබා නැවත අසුන් වල වාඩි වුහ.. විඩියෝවේ එපමනකි...
..
ඒ සම්මානය ලැබුනු දා විකියා මෙහි ආවේය... එහෙත් නැවත ගෙදර බලා පිටත් වීමට වාහනයට නගින තුරු ඒ ගැන කිසිවක් නොකීවේය..
- මල්ලි වරෙන් බඩුවක් පෙන්වන්න..
+ කෝ
- මේ ... අද මට හම්බුනා... හොදම කෙටි කතාවට මං මේ ඒකට ගිහින් එන ගම්න..
+ අඩේ කිවුවෙ නැනෙ බං කලින් දාමු පාටියක්..
- අනේ මේ.. අල්ල ල දාපං රෙද්ද.. ඩ්‍රයිවර් අයියෙ මෙන්න මේක දාන්න පිටි පස්සෙ සීට් එකට මැද සීට් එක හිස් තිය්න මට යනකොට නිිදියන්න ඔන... ( ඔහු සම්මානය පස්සෙම සීට් එකට විසි කලේය )
.....
රුවන් බන්ධුජීව ව මට හම්බුනේ දිනිතිගේ පොත එලි දක්වන වේලාවේදීය..
+ අම්මෝ.. බන්දු... දැකපු කල්..
- කෝමද කුරුලු හෙන කාලෙකින්නෙ
+ එක්නෙ .. මේ එක නෙවේ ලගදි සම්මානයක් ගත්ත නේද ..
- අනේ අල්ලල දාපං කුරුලු.. ඒක වැඩක් නැත..පෙඩි එකක් බං..
....
ඔවුන් පිලිතුරු දුන් හැටි තාම මතකය...
...
ඇත්ත, මේ සම්මානය මට මහ මෙරකි.ඒ එතරම් වටිනා නිසා නොව දැන් මේ සිතට ඒ මහමෙරක් තරම් බරය...
මේ මගුලේ සම්මානෙ නිසා හරියට මොනිටරයත් පේන්නෙ නැත.. ටයිප් කරන දේ බැලීමට වමෙන් දකුනෙන් බෙල්ල දදා බැලිය යුතුය..
මොන වදයක්ද ?
මෙයට සුදුස තැන මෙය නොවේ යැයි තීරණය කලෙමි...
.. හෙට උදෑසනම අම්මාට දෙමි.. ඇය කැමති තැනක තැබුවාදෙන්.. ( බොහෝ විට අම්මා යමක් අරන් තැබුවහොත් එය තැබු තැන කිසිවෙකුට සොයාගත නොහැකිය )
එය එසේම වේවායි පතමි..
නැවත දැකීමටවත් නොසිතමි..... !!!!
විකි උඹට පින් !!!
.
,
,
ප/ලි -
විකියා යලි මා ඇමතුවේය..
- මල්ලි තරහද ?
+ඇයි මං තරහ..
- නැ සුබ පතන්න තමා කතා කලේ එත් උඹේ වෙනසක් දැනුන කටහඩේ.. මල්ලි උඹට එක එකා සම්මාන දෙන්න ඕන නැ බං.. මේ උඹ වටේ ඉන්න මිනිස්සු බලහං..  ඒක තමා සම්මානෙ..! දිගටම ලියපං.. අපි බලං ඉන්නව ඒව කියවන්න...
+ හරි අයියෙ... අනිව ලියනව..!
- හරි.. බුදු සරණයි...