===නිවන් දකින්නට පින් මදි වෙන්නැති ඒකයි තවමත් සංසාරේ====

ඒ ගිය අවුරුද්දෙ නොවැම්බර් 20 වෙනි බදාදාවයි..!
මවිසින් භාර ගත් පරිදි දළඳා මාලිගාවේ තේවාව වැඩම වීම සඳහා උඩු වියන් පූජාවට
උඩු වියනද අතැතිව කරඩුව විවෘත කරන තුරු ඉදිරිපස සිටගෙන සිටියෙමි..!
ඒ වියන ගැනද නුඹට කිව යුතුමය..
මාගේ සීයාගේ අභාවයෙන් පසු මා හට සිහිනෙන් අවුත් කල ඉල්ලීමක් ලෙස දළදාමාලිගාවට උඩු වියනක් පූජා කිරීමට බාර ගතිමි.. එද අහම්බයකි..
මාගේ නෑදැයින් මාර්ගයෙන් කෙසේ හෝ මා හට ඉතා දුර්ලභ අවස්ථාවක් ලැබුනි. ඒ කෙම්මුර දින වල දානය වැඩම කරවන උඩු වියන පූජා කිරීමටයි.. උඩු වියන් පූජා කිරීමට පොරකමින් බලා සිටින පොහාසතුන් අතර මට මෙවැනි අවස්ථාවක් ලැබීම ඉතා භාග්‍යගක් කොට ගතිමි.. එදින් ඒ කටයුතු ඉතා උවමනාවෙන් ඉටු කිරීමට යුහුසුලු වුනෙමි..
මාද මාගේ පවුලේ - පරම්පරාවේ සියලු දෙනාගේ මහත් කැපවීමෙන් අවසනදී අප විසින්ම තැනු වර්ණවත් උඩු වියනක් නිම කිරීමට අපට හැකි විය.. මා ඒ පූජා කිරීමට මේ දැන් බලා සිටින්නේ දළදා වහන්සේ මහජනයාට විවර කරන තුරුය...
මා එසේ සිටගෙන සිටියදී..
ආරක්සක නිලධාරියකු පැමිණියේය..
- මල්ලි මොකෝ මෙතැන..
+ මම මේ උඩු වියන පූජා කරන්න ආවෙ අයියෙ..
- හ්ම්...
ඉන් පසු පැමිණියේ නිලමේ ඇදුමකින් සැරසුන රාජකාරි නියුතු අයෙකි..
* ඔබතුමා ඇයි මෙතැන..
+මේ උඩු වියනක් බාරයක් ඔප්පු කරන්න කියල...
* මල්ලි මෙතැනට ඔය වගේ ගොඩක් එනව අපිට ඇතුලට ය්න දෙන්න නම් බෑ..
අනික මල්ලිගෙ ඇදුම පාට වැඩියි බේලලෙ මාලෙත් දිලිසෙනව වැඩියි..
+ අයියෝ මාමෙ මේකෙ නිල් ඉරි විතරයි තියේනනෙ.. අනික ම මේ දාගෙන ඉන්නෙ රුද්‍රාක්ෂයක්නෙ...
* මොක වුනත් මට වැඩක් නැ ඔහොම ඇතුලට යන්න දෙන්න බෑ...
ඒ ඇසු මගේ අම්මාගේ මුන දුක් බර විය.. ඉන් පසු අප්පච්චිට ඇඳ ගැනීමට තිබු සුදු කමීසය මගේ නිල් ඉරි කමිසයට උඩින් ඇන්දවිණිත..
+ දැන් හරිද මාමේ
* එතකොට මාලේ
+ අනේ මාමෙ ඒකනම් ගලවන්න බෑ මම ඒක ආරක්කසාවට දාගෙන ඉන්‍ෙ
එහෙනම් ඇතුලට යන්න දෙන්න බෑ
එවිටම දළදා වහන්සේ වැඩ සිටි මාලිගාවේ දොර හැරගෙන හාමුදුරුනමක් මා සිටි දෙසට වැඩියහ.. උන්වහන්සේ කෙලින්ම මා ලගට පැමින නතර විය
කවුද මෙතැන දැන් වියන්ක් අරන් ඇවිල්ල ඉන්නෙ කොළඹ ඉදන් ??
සියල්ලන්ටම ඇසෙන පරිදි උන් වහන්සේ ඇසූහ
+ මම අපේ හාමුදුරුවනේ....
- හ්ම් මෙහෙන් එනව හොදයි !...
උන් වහන්සේ මාව ඇතුලටම කැදවාගෙන ගියහ . විය දළාදා වහන්සේ ලග තමා කරඩුව ට දණ ගසා වැඳිමටත් මට කැමති කාලයක් ඒ දෙස බලා සිටිමටත් හැකි විය..
මා හට බැන වැදුණ සියල්ලන්ටම ප්‍රශ්නයකි....
+ බොහොම පින් හාමුදුරුවුනේ .. මට තව ටිකෙන් ඇතුලට එන්න වේනනෙ නෑ...
- ආ ඒව හිත්න්නෝනන නැ පුතා ලොකු කුසලයක් කර ගත්ත කියල හිතන්ටකො බුදු සරණයි දළදා සමිදු පිහිටයි ඈ... ගිහින් එන්නට
වියන පූජා කර මා එලියට පැමැනියෙමි.. අත්ත්ම්මා මා පිලිගැනිමට බලා සිටියාය..
* මොකෝ පුතේ කිවුවෙ
+ මුකුත් නැ මම වැදල ආව
* පුදුමයිලු මේ හැමෝම කතා වුනා ඔය හාමුදරුවො කාටවත් ඇතුලට යන්න දෙන්නෙ නැලු.. මුරට හිටිය අයත් පුදුම වුනා පුතාව හොයලම අරන් යන කොට..
+ ඒක පුදුමයිනෙ හාමුදුරුවො කෝමද දන්නෙ මම කොළඹ ඉදන් එන බවක්....
කාරණා කෙසේ වෙතත් මම මාගේ සියලු නෑයන් සමග මුලු දළදා මාලිගාවේම ඇවිද්දෙමි.. පුදුම සතුටකි... මගුල් මඩුව, පත්තිරිප්පුව, ආදි ස්තාන නරඹා රාජා ඇතාගෙ අනුරුවද නරඹූවෙමි..
රාජාට පින්ය.... මහත් සේවයක් සිදු කල තැනැත්තෙකි....
 "එතැන සිටි වයසක සීයා කෙනෙක් මා හට ලගට කතා කර පුතා දන්නවද රාජා ආයෙ ඉපදිලාලු .. මේ ඇඩරුවම තියෙනවලු ලගදිම මාලිගාවට ගෙනෙයි.."""
පවසා පඩි පෙල බැස ගියේය.....
රාජාගේ අනුරුව ඇති ස්ථානයට එහායින් ඇත්තේ රජ මාලිගාවයි.... අන් කිසිවෙකුට ඒ වුවමනා වුනේ නැතත් එය බලා ගැනිමට මට උවමනා විය... මම තනිව ඒ පැත්තට පිය නැගීමි......
නැවුම් හැගුමක් ඇතිවිය.. ඒ කාලෙ රජාත් යන්න ඇති මෙැතන මෙහෙම කොච්චර නම් යන්න ඇතිද එහෙ මෙහෙ..
එහි දොර දෙපස මුර කුටි දෙකකි.. රාජපුරුෂයොනුත් ඉන්න ඇති...
ප්‍රධාන දොරටුවෙන් එලියට බැසීමි..... කෙලින්ම පේන්නෙ මහා විසාල වීදියකි.. පෙරහැර ගමන් කරන්නේද මැතැනිනි...
විටෙක මම මහ රජා මෙන් හාත් පස බලා ඒ රසය හිත ඇතුලෙන් තවත් විඳ ගැනීමට සිතා මඳක් එතැන පඩිපෙල උඩ හිඳ ගතිමි......
- අහ් පුතා මම එත් බැලුව කෝ කියල.....
( හිමි නමකි මට පසුපසින් විත් ආමන්ත්‍රණය කලෙන් තිගැස්සි ගියෙමි )
+හුන් තැනිනන් නැගිට්ටෙමි .. ආහ් හාමුදුරුවනේ දැක්කෙ නැ මම .. සමා වෙන්න... දණ ගසා වැන්දෙමි
- සුවපත් වේවා ! කාරියක් නැ.. පුතා ඔය පඩියෙ ඉන්න ම මෙතැන වාඩි වෙන්නම්...
+ හාමුදුරුවො මාව දන්නවද ? මාව හෙවුවයි කිවුවෙ !!!
- පුතාව දන්නවද ?... හ්ම ්ඒක නම් බැරෑරුම් ප්‍රශන්යක් කොලුවො... අද නම් මම පුතාව දැක්කෙ අර වියන පුජා කරන්න ඉන්න කොට..
+ අහ් ඔවු අර ආරක්සක අය කැ ගැහවනෙ මට යන්න දන්න බෑ කියල..
- එත් පුතා ගියානෙ.... ඇතුලට නේද ?
+ ඔවු ඇතුලෙන් ආපු හාමුදුරුවො එක්කන් ගියා..
- හ්ම්..... ඒ ආරක්සක ඇත්තො එහෙම තමා ඒ කාලෙ ඉදන්ම...
+ ඒ කාලෙ ඉදන්ම කිවුවෙ.. ???
- කාලෙ තමා පුතේ හැම දේටම මුල.... මම මේහෙම කියන්නම්.. පුතේ... පුතා දන්නවද දළදා වහන්සේව ආපදා වලින් ආරස්සා කරන්න ඉස්සර රජ කාලෙ ඉදන් මිනිස්සු වෙහෙසුනා.. මඩේ හංගල ගස් බෙන වල හංගල තැන් තැන් වලට අරන් ගිහිල්ල මිනිස්සු මේක රැක්ක.. තමන්ගෙ දිවි හිමියෙන්.. ඒ බුදුන් වහන්සේට තිබුන ගෞරවේට...
+ ඔවු.. මම ඒ ගැන අහල තියෙනව..
- ඒ කවුරුත් නිවන් දැක්කෙ නැනෙ පුතේ... ඒ ඇත්තො තාමත් සසරෙ මේ දළදා වහන්සේව රකින්න දළාදා වහන්සේ එක්කම ඉන්නව... මැරි මැරි ඉපදි ඉපදි..
+ මොකක් එතකොට හාමුදරුවො කිය්නනෙ ඔය ඉනනෙ ඒ දවස් වල හිටි ය හේවායො කියලද ???
- නැත්තං පුතේ... ඔය ආවතේව කරන්නෙත් එහෙම අය.. කාලෙන් කාලෙට දළදාව බලා ගත්තු උදවිය ආයෙ බුදු කෙනෙක් පහල වෙලා ධර්මය අවබෝධ වෙලා නිවන් දකිනකම් මේ ගමන යනව.. පුතා හිතට ගන්න... මෛත්‍රී බුදුන්ගෙ කාලෙදි ඉස්සෙල්ලාම නිවන් අවබෝධ කරන්නෙ මේ උදවිය.. දළදාව විතරක් නෙවේ මේ හෙළයේම ධර්මයට ගරු කරන පිරිස එහෙමයි...
+ හ්ම් ඒක මම මෙච්චර කල් හිතුවෙ නැතිකාරණයක් . හාමුදුරුවො කොහොමද දන්නෙ....
- දන්නෙ ???? ඒක පුතාට තේරේවි... පුතා අද වියන අරන් ආවෙ අහම්බෙන්ද ?
+ ඔවු මට වියනක් පුජා කරන්නලැබුන එක පුදුම අහම්බයක්....
- නෑ මයෙ පුතේ ඒක පුතා හැම භවයම කරන දෙයක්.. පුතා ඉස්සරත් එහෙමයි මට මතකයි අද දුන්න වගේ ලස්සන විල්ලුද නැත්ත පුතාට තිබුන පඩු රෙද්දක් පුතාගෙ අතින්ම සකස් කරල පුතා පූජා කලා දළාදාවට... ඒ කාලෙ..
+ මට මතක නැනෙ කොයි කාලෙද ??
- හැහ්.. මයෙ පුතේ කාලෙ තමා ප්‍රස්නෙ.... පුතා ආයෙ එයි මේ වගේම වියනක් අරන් ආයෙ.... පුතාට ඇතුලට යන්න ලැබෙනව කාටවත් බැ එක්ට බාධා කරන්න.. පුතා හිත්න්න මේ නුවර කොයිතරම් පොලිස් නිලදරුවො ඇතිද ? මිනිස්සු ඇතිද එත් මේ දළදාවට ආවතේව කරන්න ලැබෙන්නෙ එහෙමත් පිරිසකට.. ඒක අහම්බයක් නෙවේ මම අර කිවුව වගේ බොහොම ඉස්සර දළදාව රැකපු උදවිය.. ඒ අය දිගටම ඒක කරනව..
+ හරි පුදුමයි හාමුදරුවනේ බුදුන් වහන්සේ කිවුව සසර ගමන ඇත්ත නේද එතකොට..
- හැහ මම තව දෙයක් කියන්ම් පුතාට.. රාජා ඇතා.. ! පුතා දැන් බලල ආවෙ.. ආං ඒ ඇත්තත් එහෙමයි.. ආයෙ ආයෙ එනව මේ දළදාව කරේ තියන් යන්න ඒක ඒ ඇත්තගෙ රාජකාරිය..
+ ඔවු ඔවු මට සිය කෙනෙක් කිවුව රාජා ඇතා ආයෙ ඉපදිලා කියල
- එක්නෙ .. එයාට එන්නෙ නැතිව ඉන්න බෑ .... පුතා දන්නවද ඒ කවුද කියල.. !
+ කවුද ? රාජා ඇතාද ? නෑනෙ...
- ඒ තමා " දන්ත ".. දඹදිව ඉදන් හෙළයට දළදාව වැඩම්වුවා ඒක එයාගෙ රාජකාරිය වුනා.. ඒක අදටත් එහෙමයි කරපිටින් දළදාව වඩම්මනව නිවන් අවබෝධයට යනකම්..
+ එතකොට දැන් රාජා නෑ.. දැන් කරඩුව වඩම්මන්නෙ... !
- හ්ම් ඒ " හේම මාලා කුමරිය " ඒ දෙන්න මාරුවෙන් මාරුවට දළදා වහන්සේව වඩම්මනව... ඒකයි එච්චර ආඩම්බර විදියට යන්නෙ පෙරහැරේ.....
+ අනේ මන්ද හරි පුදුමයි.... හාමුදරුවො කවුද.....
- මමද ?? මට නමක් නෑ... පු‍තේ.... මම දැන් යන්නෝන මම ආවෙ පුතාගෙ උඩු වියන් පූජාවට පුතාව ඇතුලට ගන්න උදවු කරන්න.... ආහ් තව දෙයක් ඔය පුතාගෙ බේලලෙ තියෙන රුද්‍රාව ගලවන්නෙපා කවදාකවත් .. ඒත ඔයාව රකීවි....
+ ඔවු හාමුදරුවනේ මම ඒක ආසාවෙන් දාගෙන ඉ්නනෙ...
මා එසේ පව සන විටත් හාමුදුරුවන් ඒ මාලිගාවේ ඇතුලට වැඩම කර හමාරය..
+ හාමුදුරුවනේ නම වත් කිවුව නම්.. මට මගේ අප්පච්චිටත් මේ විස්තරේ කියන්න තිබුන...
- පුතා මාව දන්නව..  හොදට... මගේ නම " මුණ්ඩ ".. මගෙත් රාජකාරිය බුදුන්ව රකින එක.. නිවන් දකින කම්.....
( මාලිගාව ඇතුලෙන් දෝංකාරයකුත් සමග හාමුදුරුවන්ගේ කට හඩ පමණක් ඇසිණ )
++ මු... මුණ්ඩ ? " මම දන්නෙ " දැඩිමුණ්ඩ" විතරයිනෙ.....
මම වහා නැගිට මාලිගාව ඇතුලට දිව ගියෙමි...... වම් පැත්තෙහිවත් දකුණෙහිවත් හාමුදරුවන් නැත.. එතැන පුරා වස්තු විස්තර කරන ඒ නිලධාරියා පමණක් පුටුවේ ඉදගෙන සිටියේය...
+ අංකල් ! අර දැන් මෙතැනින් ගිය හාමුදුරුවො කොයි පැත්තටද ගියේ !!!
** දැන් පැය බාගෙක වෙලේ ඉදන් මෙතැනට ආවෙ ඔය පුතා විතරයි නෙ !.....
***** " මොන ! හාමුදුරුවෙක්ද  !!!! *****
====================
බුදු හාමුදුරුවො
අපිත් දකින්නැති බණත් අහන්නැති
ඒකාලේ
නිවන් දකින්නට පින් මදි වෙන්නැති
ඒකයි තවමත් සංසාරේ
.
දෙවුරම් වෙහෙරට
යන්න එන්න ඇති බුදුන් වදින්න ඒ කාලේ
නිවන් දකින්නට පින් මදි වෙන්නැති
ඒකයි තවමත් සංසාරේ
.
අපිත් එක්ක සිටි අපේම යාලුවො
නිවන් දකින්නැති ඒ කාලෙ
මෙතේ බුදුන් දැක නිවන් දකින්නට
පින් පුරවමු අපි සංසා‍රේ..
..
http://www.youtube.com/watch?v=FCuaiSfTcgc
-----කුරුළු------